سبکبالان عاشق

چشم پاک دختری از جمله‌ای تر مانده است”"” چشم‌های پاکش اما خیره بر در مانده است

روی دیوار اتاق کوچک تنهایی‌اش “”" عکس بابایش کنار شعر مادر مانده است . . .

یاد و خاطره شهیدان گرامی باد

ای روشنای خانه امید، ای شهید “”" ای معنی حماسه جاوید، ای شهید

چشم ستارگان فلک از تو روشن است”"”ای برتر از سراچه خورشید ای شهید

ای شهیدان ، عشق مدیون شماست “”"هرچه ما داریم از خون شماست

ای شقایق ها و ای آلاله ها “”" دیدگانم دشت مفتون شماست . . .

شهادت را نه در جنگ، در مبارزه می دهند

ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم

غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی دهند . . .

دید در معرض تهدید دل و دنیش را “”" رفت با مرگ خود احیا کند آیینش را

رفت و حتی کسی از جبهه نیاورد به شهر “”"چفیه و قمقمه اش کوله و پوتینش را . . .

رفتن به جهاد نفس راهی است بزرگ “”"از جبهه گریختن گناهی است بزرگ

ما بر سر پست انقلابیم اکنون “”" خفتن سر پست اشتباهی است بزرگ . . .

کبوتر و دو پلاک و دو ساک خالی تو “”" دلم دوباره گرفته زبی‌خیالی تو

تو التماس نگاه کدام پنجره‌ای “”" که نقش بسته نگاهم به طرح قالی تو . . .

سری که هیچ سرآمدن نداشت، آمد “”" بلند بود ولیکن بدن نداشت آمد

بلند شد سر خود را به آسمان بخشید “”"سری که بر تن خود، خویشتن نداشت آمد . . .

گمنامی تنها برای شهرت پرستان درد آور است ، وگرنه همه اجرها در گمنامیست.

محکمه خون شهداء محکمه عدلیست که ما را در آن به محاکمه می کشند . . .

ای دوست به حنجر شهیدان صلوات “”" بر قامت بی سر شهیدان صلوات

خدا می داند اگر پیام شهدا و حماسه های انها را به پشت جبهه منتقل نکنیم گنه کاریم . . .

شکر لله شیعه ای نامی شدیم “”"اهل جمهوری اسلامی شدیم

از خمـینی درس عشق آموختیم “”" در تنور جنگ و جبهه سوختیم

بیعتی کردیم با سید علی”"” راه حق در قول و فـعلش منجلی . . .

چفیه‌ی من بوی شبنم می‌دهد  “”" عطر شب‌های محرم می‌دهد

چفیه‌ی من، سفره‌ی دل می‌شود “”" جمعه، با مهدی، مقابل می‌شود . . .

در سینه‌ام دوباره غمی جان گرفته است

« امشب دلم به یاد شهیدان گرفته است »

تا لحظه‌ای پیش دلم گور سرد بود

اینک به یمن یاد شما جان گرفته است

تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟ “”" ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

آن باد که آغشته به بوی نفس توست “”" از کوچه ما کاش گذر داشته باشد . . .

ای دشمن حق ما دلیر و حق پرستیم “”"برگرد ! تا سربند یا زهـرا (س) نبستیم . . .

ای شهید

ای روشنای خانه امید، ای شهید

ای معنی حماسه جاوید، ای شهید

چشم ستارگان فلک از تو روشن است

ای برتر از سراچه خورشید ای شهید

« زهره » به نام توست غزلخوان آسمان

با یاد توست مشعل « ناهید » ای شهید

« قد قامت الصلاه » به خون تو سکه زد

در گسترای ساحت تحمید ای شهید

تیغ سحر زجوهره خونت آبدار

گشت و شکست لشکر تردید، ای شهید

آئینه‌دار خون تو اند آسمانیان

رنگین‌کمان به شوق تو خندید ای شهید

ایمن شدند دین و وطن تا به رستخیز

فارغ شدند زآفت تهدید، ای شهید

در فتنه‌خیز حادثه‌ها جان پناه ماست

بانگی که در گلوی تو پیچید، ای شهید

صرافی جهان زتو گر نقد جان گرفت

جام شهادتش به تو بخشید، ای شهید

نام تو گشت جوهر گفتار عارفان

« عارف » زبان گشوده به تأکید، ای شهید

پیر ما گفت شهادت هنر مردان است عقل نامرد در این دایره سرگردان است

 پیر ما گفت که مردان الهی مردند که به دنبال رفیق ازلی می گردند

 شهدا رفتند و ما مانده ایم .  برای جانبازان که ماندن چه کردیم ؟

برای آزادگان چه کردیم؟ برای خانواده شهدا چه کردیم ؟

 نمی دانم ما که لیاقت حضور در جبهه ها و زندگی در کنار آنها را نداشتیم آی کسانی که دم از شهدا می زنید مرد باشید و بر سر عهد و پیمان خود بمانید تا نکند پشیمان و سرافکنده و روسیاه در محضرشان شویم .

شهدا را یاد کنیم . شده با ذکر یک صلوات .

بار ها از این که زنده هستم و دارم روی دم اون آدم های بزرگ بازدم می دهم از زنده بودنم

خجالت می کشم . خدایا تو خودت می دانید در دل و قلب من چه می گذرد .

در باغ شهادت را بستند ...

عملیات"ایذایی1360"منطقه پاوه

چه جمعه ها که یک به یک غروب شدنیامدی/چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی/خلیل اتشین سخن تبر به دوشبت شکن/خدای ما دوباره سنگ وچوب شد نیامدی/تمام طول هفته  رابه انتظار جمعه ام دوباره صبح.ظهر.نه غروب شد نیامدی.                                                                                                                                                                                             اللهم عجل الولیک الفرج

طي علميات تفحص در منطقه چيلات پيكر دوشهيد پيدا شد يكي از اين شهدانشسته بود

وبا لباس وتجهيزات كامل به ديوار تكيه داده بود لباس زمستاني هم تنش بود

شهيد ديگر لاي پتو پيچيده شده بود معلوم بود كه اين دراز كش مجروح شده است

اما سر شهيد دوم برروي دامن اين شهيد بود يعني شهيد نشسته بود سرآن شهيد دوم رابه دامن گرفته بود

خوب پلاك داشتند پلاك ها را ديديم كه بصورت پشت سرهم555و556فهميديم كه آنها باهم پلاك گرفته اند

معمولا اينها كه با هم خيلي رفيق بودند باهم رفتند پلاك را ثبت كرديم در كامپيوتر ديديم كه آن شهيدي

كه نشسته است پدر است وآن شهيدي كه دراز كش است پسر است پدري پسر را به دامن گرفته است

شهيد سيد ابراهيم اسماعيل زاده موسوي پدر وسيد حسين اسماعيل زاده پسر است اهل روستاي باقر تنگه بابلسر

كليپ پايين را تقديم ميكنيم به شهيد مرتضي آسوده

روحش شاد و يادش گرامي

قسم به فيض شهادت،قسم به سرخي خون/به خيبرو ني،هوروجزيرهي مجنون

قسم به روح خميني،قسم به سيد علي/به امر رهبر وفرموده هاي ولي

قسم به عارف جبهه،به مصطفي چمران/به گريه در دل سنگر ،تلاوت قرآن

قسم به تركش وقطع نخاع و جانبازي/قنوت ودست جدايي حسين خرازي

قسم به جوخه ي اعدام وسينه ي نواب/ به عالمان شهيد فتاده در محراب

به انتهاي افق،سرگذشت حاج احمد/خوراك كوسه شدن در تلاطم اروند

قسم به پيكر بي سر،قسم به حاج همت/به چادر وبه حجاب يا عفت

قسم به صبحگاه دوكوهه،به درد وصبر از رنج/ غروب دشت شلمچه،به كربلاي پنج

قسم به سيد حسن،شير مرد حزب الله/به جنگ سي وسه روزه نبرد حزب الله

قسم به باكري وباقري وزين الدين/ به عرش نهم دي،به فتنه ي رنگين

به مادر سه شهيدي كه خم نكرد ابرو/ به تكه تكه شدن در مصاف رو در رو

قسم به دست خالي رزمنده اي كه ميجنگيد/به آن جنازه كه با چشم باز ميخنديد

قسم به خون خليلي،شهيد راه حيا/ به ندبه و كميل وزيارت عاشورا

كه تا رمق به تنم هست مكتبي هستم/ حسينيم حسينيم ،زينبي هستم

بدان كه سر سپرده ام از تبار عمارم/ به انقلاب و شهيدان حق وفا دارم

امروز مادری در میان انبوه آدم ها به مرکز شهر آمد، تا ساعتی کنار شهید گمنام بنشیند و استخوانی سبک کند. بنظر مادر خسته و دلشکسته است و شاید هم دلش گیر فرزندی که می خواست برایش مادرانه ای بسراید...

چادر را روی صورتش می کشد تا دمی با او تنها باشد؛ گریه می کند، شاید برای شهیدش، شاید برای مادران چشم انتظار و شایدهم برای گمنامی شهید ...

شاید.....

 ولی خدا کند گریه اش برای دل شکسته اش نباشد دلی شکسته از ناهنجارهایی که هنجار، وصیت نامه هایی که فراموش و بی حجابی هایی که با کشف حجاب کنار نرفت و امروز به آسانی و با هیچ سختگیری کنار می رود!

خداکند دلش از آدم های شهر که غرق زندگی روزانه شده اند و شهید را فراموش کرده اند نگرفته باشد. خدا کند فقط برای دیداری دوباره با شهید به اینجا آمده باشد نه از باب اینکه برای درد و دل در این شهر بزرگ هیچ کسی را نیافته!

باسلام تبريك عرض ميكنيم به مردم غيور روستاي اسماعيل قنبر  و بسيجيان پايگاه شهيد ابراهيمي

مراسم استقبال از شهداي گمنام هشت سال دفاع مقدس

روز شنبه مورخ 1393/9/29راس ساعت 11

مكان:مسجد صاحب الزمان روستاي اسماعيل قنبر.

وهمچنين باتشكر از فرمانده سپاه هامون

پايگاه مقاومت بسيج شهيد ابراهيمي

گرچه سال ها است که رگ غیرت بسیاری از ما خشکیده و با شنیدن چنین خطابه ای، کک مان هم نمی گزد و سر از آخور خود بیرون نمی آوریم اما باز هم ببینیم و بشنویم. شاید خجالت بکشیم

«عیسی کره‌یی» تنها فرزندِ «ممتاز» و «مریم»، به سال 1344 در محله ی «نازی آباد» تهران، متولد شد. 15 ساله بود که راهی جبهه های جنگ شد و 21 ساله بود که در «عملیات کربلای 4» بال در بال ملائک گشود.
آن چه خواهید دید، قطعه فیلم کوتاهی است از داغِ دلِ مادرِ «عیسی» که هنگام زیارت مناطق عملیاتی جنوب کشور، سال ها پس از پایان دفاع مقدس، بر زبانش جاری شده. گرچه سال ها است که رگ غیرت بسیاری از ما خشکیده و با شنیدن چنین خطابه ای، کک مان هم نمی گزد و سر از آخور خود بیرون نمی آوریم اما باز هم ببینیم و بشنویم. شاید خجالت بکشیم:

شهدا از اين دنيا به بهترين نحو عبور كردند.

يعني شهادت، جان خود را فدا كردند.

بدون چشم داشت،يعني خدمت بي منت

مامانده ايم ودنيا وطمع براي قدرت

باز يادي از شهدا باصلوات

فرازي از وصيت نامه شهيد ياسر بهشتي:

برادرانم برويد به دنبال فرايض ديني راه وسلوك امير المومنين علي(ع)

نهضت خونين سيد الشهداءكه انسان را به حركت در مقابل حق عليه باطل در مي آورد،

عشق امام حسين (ع)را در قلب خود شعله ور كنيد

شوخی جالب از شهید همت

یک روز که فرماندهان ارتش، در یک قرارگاه نظامی برای طراحی یک عملیات، همه جمع شده بودند....      
به گزارش دفاع پرس، یک روز که فرماندهان ارتش، در یک قرارگاه نظامی برای طراحی یک عملیات، همه

جمع شده بودند، حاج همت هم از راه رسید، امیرعقیلی، سرتیپ دوم ستاد «لشکر 30 پیاده گرگان»،

حاجی را بغل کرد و کنارش نشست، امیر عقیلی به حاج همت گفت: حاجی یک سوال دارم، یک

دلخوری خیلی زیاد، من از شما دلخورم
حاج همت گفت: بفرمائید، چه دلخوری!...
امیر عقیلی گفت: حاجی شما هر وقت از کنار پاسگاه های ارتش، از کنار ما که رد می شوی، یک
دست تکان می دهی و با سرعت رد می شوی. اما حاجی جان، من به قربانت بروم، شما از کنار
بسیجی های خودتان که رد می شوی، هنوز یک کیلومتر مانده، چراغ می دی، بوق می زنی، آرام آرام
سرعت ماشین ات را کم می کنی، بیست متر مانده به دژبانی بسیجی ها، با لبخند از ماشین پیاده میشوی،دوباره باز دستی تکان میدهی، سوار می شوی و میروی.
رد میشی اصلا مارو تحویل نمی گیری حاجی، حاجی بخدا ما خیلی دل مان میاد. حاج همت این ها راکه از امیر عقیلی شنید، دستی به سر امیر کشید و خندید و گفت: اصل ماجرا این است که از کنارپاسگاه های شما که رد می شوم، این دژبان های شما هر کدام چند ماه آموزش تخصصی می بینند که اگر یک ماشین از دژبانی ارتشی ها رد شد، مشکوک بشوند؛ از دور بهش علامت میدهند، آرو آروم دست تکان میدهند، اگه طرف سرعتش زیاد بشه، اول علامت خطر میدهند،بعد ایست میدهند، بعد تیرهوائی میزنند، آخر کار اگر خواست بدون توجه دژبانی رد بشود.به لاستیک ماشین تیر میزنند.
ولی اینبسیجی هایی که تو میگی، من یک کیلومتر مانده بهشان مرتب چراغ میدم، سرعتم رو کم میکنم،هنوز بیست متر مانده پیاده می شوم و یک دستی تکان میدهم و دوباره می خندم و سوار می شوم وباز آرام از کنارشان رد می شوم.
آخر این بسیجی ها مشکوک بشوند؛
اول رگبار می بندند.
بعد تازه یادشان میاد که باید ایست بدهند.
یک خشاب و خالی می کنند، بابای صاحب بچه را در می آورند، بعد چند تا تیر هوائی شلیک می کنند وآخر که فاتحه طرف خوانده شد، داد می زنند ایست.
این را که حاجی گفت: بمب خنده بود که توی قرارگاه منفجر شد. حالا نخند کی بخند.....
 
منبع:منتظران ظهور

عشق بود وجبهه بود وجنگ بود

عرصه برگردان عاشق تنگ بود

هركه تنها برسلاحش تكيه كرد

مادري فرزند خود را هديه كرد

در شبي كه اشكمان چون رود شد

يك نفر از بين ما مفقود شد

آنكه سر دارد به سامان مي رسد

آنكه جان دارد به جانان مي رسد

ديده ام،دستي به سوي ماه رفت

زندگيمان در مسير تير بود

خاك جبهه،خاك دامنگير بود

آنكه خود را مرد ميدان فرض كرد

آمداز اين نقطه طي الارض كرد

هركه گرد شعله چون پروانه است

پيكر صد پاره اش برشانه است

تن به خاك وبوي لباسش مي رسد

دشمن افكنهاي بي نام و نشان

پوكه ي خونين شده تسبيحشان

شادي روح امام وشهداءصلوات

شهید غلامعلی رستمی

شهید غلامعلی رستمی در سال 1330 در شهرستان زابل دیده به جهان گشود.از دست دادن پدر و عدم امکانات مالی وی را مجبور به ترک تحصیل کرد.پس از اتمام دوران سربازی,به استخدام نیروی انتظامی در آمد و در مناطقی چون سفیدک,رود ماهی,نصرت آباد و چشمه زیارت انجام وظیفه کرد.شهید یسیار مقید به نماز اول وقت بود و دیگران را نیز توصیه می نمود.مهربانی و عطوفت وی زبانزد همکاران بود و از خاطرات خوش خانواده اش نیک خلقیهای او می باشد وی در عملیاتی که منجر به درگیری با اشرار منطقه ی چشمه زیارت گردید به فیض شهادت نایل آمد.

درس خواندن و کسب کمالات اخلاقی و طی مدارج بلند علمی از توصیه های آن شهید عزیز به فرزندانش بود.

 یادوخاطره شهیدان گرامی باد